Een anonieme beschouwing en een oproep vanuit het perspectief van een religie met een traditioneel Godsbeeld.

(Context: met name Slok en Slok Jr. noemden zichzelf de plaatsvervanger van God dan wel Jezus.)

Ik heb een lamp. Die geeft licht. Het doel van mijn lamp is dat er meer licht zal zijn, daar waar ik de lamp plaats. De zin van die lamp is dat het in mijn interieur een beetje gezelliger wordt, het is een sfeer verhogend element met als doel: licht geven… 

Geen kerk maar een werk

Slok bedacht dat Jezus slechts een historische figuur was, hij was niet de Verlosser en Zaligmaker der mensheid, of de zoon van God. 
Nee, “de Eersteling”, zo kon je hem nog noemen maar het was binnen ’t Apostolisch Genootschap altijd: “Jezus van Nazareth” nóóit: “Jezus Christus”. Dat laatste was iets voor kerkmensen. Wij van ’t Apostolisch Genootschap waren natuurlijk geen kerk. Nee, wij waren een Werk! Met hoofdletter! En uitroepteken.

Christus was niet iets eenmaligs, iets uit de bijbel van vroeger maar Christus moest er ook nu zijn, onder de mensen, als gezindheid. Daar waren wij voor. Wij van ’t Apostolisch Genootschap, moesten die gezindheid onder de mensen verspreiden, dat kon alleen vanuit een levensovertuiging dat die gezindheid de wereld vrede zou brengen en dat deze christusgezindheid ook als het zout der aarde zou functioneren: een beetje was genoeg voor het hele mensdom. 

Zielebruidegom

De apostel was daarin de bezieler, werd “de zielebruidegom” genoemd. Of “zielevriend” maar vóór alles was hij: “de Christus van het heden”. De “Man-Gods”. Door zijn constante aanwezigheid (zijn foto hing overal in de huiskamers van de apostolischen én in de gebouwen) leek het alsof er een alziend oog je leven beheerste. 

Apostel Slok die in 1951 het Apostolisch Genootschap oprichtte deed alles om de rituelen uit de HAZEA waarmee hij had gebroken, nieuwe invulling te geven. Apostel van Oosbree had hiervoor al eerste aanzetten gegeven. Het leek in die eerste jaren alsof er niet zoveel veranderde maar gaandeweg zijn de christelijke wortels steeds meer verlaten. Volgens het oude christelijke geloof heeft de mens een belangrijke plek en bestemming in het heilsplan-Gods. De mens is door God zelfs geschapen naar zijn beeld en gelijkenis. De zin van het menselijk bestaan ligt dan in het aloude beheer van de schepping. De opdracht werd door God zelf aan de mens verstrekt. 

Big Bang

Volgens Slok was de mens ontstaan door opeenvolgende toevallige gebeurtenissen: de evolutie. Deze evolutie-theorie van Darwin leerde ik min of meer al op de jeugdkring en werd in menig kerstspel nagespeeld. 

Als onze aarde is ontstaan uit een “Big Bang” en na deze oerknal zijn miljoenen jaren vergleden voor de eerste aap rechtop ging lopen en na vele mutaties, alles bij toeval en door evolutie, eindelijk de 1e mens op aarde rondliep, waarom dan blijven hameren op de zin van het leven?! 
Dat heb ik nóóit begrepen. Binnen het Apostolisch Genootschap sprak men over de schepping maar… eigenlijk geloofde men niet in de schepping. Het onzichtbare, de scheppende kracht werd God genoemd. Een zogenaamde vrijzinnige invulling van het christelijk principe. Ik ben daar misschien wat zwart-wit in maar ik zeg al jaren: Of je gelooft in God of je gelooft er niet in!
Wat het Apostolisch Genootschap al decennialang probeert, is om het leven zin te geven. “Zingeving” dat is hun ding… Maar leven heeft zin of het leven heeft geen zin. “Zin eraan geven” is onzin… 

Geen plan

Weet je, ik vind als de hele boel zonder tussenkomst van een vorm van intelligentie is ontstaan, dus alles van toevalligheden en al dan niet gunstige omstandigheden is geworden tot wat het nu is, dan is er geen “zin van het leven”. Dan is er geen plan, laat staan een heilsplan. 
Dat zouden de leden van ’t Apostolisch Genootschap moeten leren aanvaarden: dat alles zinloos is en het dus volkomen onzinnig is om er zin aan te willen geven… Iedere vorm van aanspraak maken op religiositeit, hoe rudimentair ook, is van ’t Apostolisch Genootschap eigenlijk nergens op gebaseerd. 

Of de aarde en de mens zijn geschapen of de aarde en de mens zijn door evolutie ontstaan! Als dat laatste volgens jou het geval is, wordt dan volwassen en laat God los, in woord en gedrag. 
“Apostolisch” is een naam die traditioneel christelijke wortels heeft. Bij het woord “God” denken miljarden mensen op aarde aan hetzelfde. Daarin zal het Apostolisch Genootschap echt ’t verschil niet gaan maken. Niet in de tijd van Slok en ook nu niet. 
Mijn lamp heeft zin, die zin en het doel van mijn lamp kreeg ie in de fabriek mee van de maker. Ik hoef ‘m geen zin te geven. Zingeving daar doet m’n lamp niet aan. Het is een lamp. Verbonden met electriciteit geeft ie licht, daar is ie voor gemaakt. 

Glas-in-Lood

Of de mens zin en betekenis heeft op aarde wordt bepaald door de maker. Als toeval de mens heeft doen ontstaan, aanvaard dan dat de mens zinloos is, geen doel heeft en van geen enkele betekenis is. 
Dat doen overigens ook bijna alle atheïsten: als God niet bestaat is de mens gewoon één van de dieren. Ik denk dat de weg die ’t Apostolisch Genootschap in 1951 is ingeslagen gewoon een zoveelste route naar atheïsme is geweest. Misschien dat door het vele glas-in-lood, de zondagse erediensten en de benamingen als broeder/zuster, priester en apostel, men wat op ’t verkeerde been is gezet maar “God-als-Apostel” is gewoon het station vóór “God-bestaat-niet” geweest. 

Doe de laatste schrede nu ook eindelijk, Apostolisch Genootschap! Weg met de naam waarmee U zich onterecht siert, kies de vrijheid, voor U zelf maar ook voor al diegenen die wél in God geloven!