De auteur is bekend bij de redactie.
Ik was een Apostelkind. Verlegen, keurig luisterend naar wat er gezegd werd. Alert op signalen die ik kreeg. Langzamerhand kwam ik erachter dat ons gezin geen normaal gezin was. Mijn vader bleek psychisch ziek. Er waren veel zorgen en ook opnames, ook in een psychiatrisch ziekenhuis. Ik kreeg wel wat mee.
Lees verder 7: Ik verloor mijn vaderGeschreven door Femke de Slegte
In 1955 ben ik geboren, als enig en lang verwacht kind van mijn zeer apostolische ouders. Mijn kinderjaren waren prima in een liefdevol gezin. Het apostolisch zijn was vanzelfsprekend, als kind accepteer je de dingen zoals ze zijn. Elke zondag twee keer naar het gebouw, zaterdagmiddag kleine catechisatie, elke dag melden bij oom apostel met het gezin in een kringetje, elke avond oom apostel danken op de knietjes voor het bed. Het zingen en de kerstspelen vond ik leuk. Hoewel… de parallelle werelden, zoals door Renske Doorenspleet zo treffend beschreven, voelde ik al jong als een groeiend probleem.
Lees verder 3: Het verhaal van Apostelkind Femke
Geschreven door Frits de Vries
Beter doodgaan dan het apostolische werk verlaten.
Na het lezen van Apostelkind heb ik Renske Doorenspleet een dankbrief geschreven voor haar boek. Het is een prachtig relaas, een verslag van de worsteling om los te komen van de hersenspoeling in haar – en in ieders – jonge leven. Het is haar persoonlijk verhaal, maar uit de vele reacties lijkt het alsof er een strijd losbarst tussen mensen die zich in het boek herkennen en hen die zich erdoor aangevallen voelen.
Lees verder 2: Reactie op Apostelkind van Renske Doorenspleet
De auteur is bekend bij de redactie.
Het verleden haalt me in, dacht ik na het lezen van het boek Apostelkind van Renske Doorenspleet. Herinneringen zijn namelijk blijvend, vooral de ergste. Dit is mijn verhaal. Een ervaring van een Apostelkind.
Lees verder 1: Ik ben beschadigd